■ شعر بخش عمومی

باید دیوونگیهامو ببخشی / نگاه سرد چشمامو ببخشی
می دونم گاهی حرفام خیلی تلخه / بگو می تونی حرفامو ببخشی
باید گاهی توچشمام خیره شی تا / ببینی تا چه حد غمگین وخسته ام
نمی دونم دخیل دلخوشیمو / به چشمای کدوم آیینه بستم
یه دنیا خاطره تو کوله بارم / منو از زندگی مأیوس کرده
شبای بی چراغ زندگیمو/ پر از تنهایی و کابوس کرده
تو نور روشن روزای بعدی / همون روزایی که آیینه وارن
همون روزای خوشرنگ دل انگیز/ که تو آغوششون پروانه دارن
تو می تونی منو آشتی بدی با / شبای روشن ستاره بازی
تو می تونی کنار من بمونی / تو می تونی منو از نو بسازی
تو می تونی با یه لبخند شیرین / بدیهای منو آسون ببخشی
می تونی به کویر خشک قلبم / تو به آهستگی بارون ببخشی